Asparagopsis taxiformis
Bilgi
Bu tür genellikle deniz yüzeyinden 50 m derinliğe kadar olan infralittoral bölgede kayalık alanlarda büyürler. Sporofit evresi (Falkenbergia hillebrandii) ipliksi, pembe-kırmızı renkli, çok dallı ve 15 mm çapında yoğun pamuk yünü benzeri tutamlar oluştururlar. Asparagopsis taxiformis kıyı havuzlarından 20 m derinliğe kadar olan kayalık ve diğer habitatlarda kolonize olan başa Corallina türleri olmak üzere birçok organizma üzerinde epifit olabilirler.
Eşeyli ya da eşeysiz olarak üreyebilirler ve Asparagopsis denilen bir makroskobik bir gametofit aşamasına ve Falkenbergia denilen bir tetrasporofit şamasına sahiptirler. Oldukça verimli bir vejetatif üremesi ve üreme parçalarını oluşturmasını kolaylaştıran bazal stolun ve rizoidlerden oluşan bir bağlama sistemi ile çok hızlı yayılması açıklanabilir.
Bu tür Asparagopsis armata’ya benzer; ancak, A. armata’nın gametofit aşamasında bulunan zıpkın benzeri kancaları sayesinde A. taxiformisten kolaylıkla ayırt edilebilmektedir. Bununla birlikte A. taxiformis tetrasporofiti görünüşlerine göre A. armata ile ayırt edilemez.
Bir bütün olarak bu cinsin yüksek istilacı olma potansiyeli dikkat çekmektedir.
Batı Avustralya’ya özgü olan bir tür, Japonya ve Hawaii de dahil olmak üzere Hint-Pasifik bölgelerde istilacı davranışlar sergiliyor. Asparagopsis taxiformis Akdeniz’e muhtemelen deniz taşımacılığı yoluyla taşınmış, günümüzde Akdeniz ve Avrupa’nın Atlantik kıyılarında yaygındır.
Bilinmiyor, ancak muhtemelen yerli türlerin ışık ve alansal olarak baskılıyor olabilir.
Bilinmiyor. Deneyler, bu alglerin antifungal ve antibiyotik aktivitesinin potansiyel farmakolojik bileşiklerini göstermiştir.
Altamirano J. et al. 2008. The invasive species Asparagopsis taxiformis (Bonnemaisoniales, Rhodophyta) on Andalusian coasts (Southern Spain): reproductive stages, new records and invaded comunities. Acta Botánica Malacitana, 33, 5-10.
Andreakis, N. et al., 2004. Asparagopsis taxiformis and Asparagopsis armata (Bonnemaisoniales, Rhodophyta): genetic and morphological identification of Mediterranean populations. Eur. J. Phycol. , 39: 273 – 283.
