Portunus segnis
Bilgi
Portunus segnis bir gececil deniz yengecidir. 50 m derinliğe kadar olan kayalık yakınları, deniz çayırı ve alg yatakları dahil olmak üzere kumlu ve kumlu-çamurlu alanlarda bulunmaktadır. Yavrulara genellikle gelgit bölgelerinde rastlanırken, dişilerin de sığ alanlarda daha fazla olduğu bulunmuştur. Bazen sedimana gömülü olarak bulunabilir.
Tüm yıl boyunca üreyebilir ve kış ortasından ilkbahar mevsiminin başına kadar zirveye ulaşır. Bu gerçekleştiğinde, dişiler sadece üremek için sığlık kıyı bölgelerine göç ettiği görülmektedir. Uzun ömürlü planktonik larva aşamaları vardır.
Bu tür, Akdeniz'deki bir başka egzotik tür olan Atlantik mavi yengeci Callinectes sapidus'a benzer. Ancak Portunus segnis, 2 dişi (gözlerin arasında) ve beyaz benekli pürüzlü bir kabuğu olduğu için kolayca ayırt edilir. Callinectes sapidus'un yan dişi daha belirgin, sivri uçlu, bacaklarda ve pençelerde daha yoğun mavi renge ve 4 adet üçgen ön dişe sahiptir.
Mavi yengeç Portunus segnis, daha önce P. pelagicus olarak adlandırılmıştır. Mısır'daki ilk kaydından (1924) sonra, bu mavi yengeç, Levanten havzasından doğu Ege'ye, doğu Sicilya'ya ve ardından kuzey Tiren'e geçerek Akdeniz'in çeşitli bölgelerinde kademeli olarak kaydedildi (Galil ve diğerleri, 2002). Kıbrıs, Mısır, Suriye, Filistin, İsrail, Türkiye, Tunus, Lübnan, İtalya, Yunanistan ve Arnavutluk'ta bilinmektedir. Tür aslen Batı Hint Okyanusu, Basra Körfezi, Kızıldeniz ve Afrika'nın Doğu kıyılarından olup büyük olasılıkla Süveyş Kanalı yoluyla Akdeniz'e girmiştir.
P. segnis'in Akdeniz bentik faunası üzerindeki etkisi iyi bilinmemektedir. Mavi yengeçler etçil, leş yiyici, doymak bilmez avcılardır ve yerel fauna ile rekabet edebilirler.
Akdeniz’de mavi yengeçler, Levant ve Yunanistan'daki küçük ölçekli kıyı balıkçılığının değerli bir bileşenini temsil ederler.
http://www.europe-aliens.org/pdf/Portunus_pelagicus.pdf
Rabaoui et al., 2015. Occurrence of the lessepsian species Portunus segnis (Crustacea: Decapoda) in the Gulf of Gabes (Tunisia): first record and new information on its biology and ecology. Cah. Biol. Mar. 56 : 169-175
